DÜŞ KIRIĞI
Çırpınan suda sürüklenen bir dal kırığı
Ömrüm Bata çıka Hızla eskidiğim yıllar bunlar Çocukluk günlerimin neşesi yok artık, Metruk evin balkonuna bıraktığım sevinçlerim gibi… Çember çeviren Saçı sıfıra vurulmuş Yalınayak hayta çocukları izlediğim kapı aralığı artık yok. Gölgeli avlular Akşamüstü gezmeleri Pencereden içeri süzdüğüm sokak sesleri At arabası tıkırtıları yok… Büyüdükçe Ne çok eksilmişiz Ekmeğimizi pişiren emektar maşinga Bakır sürahi Kuşlu dantel perdeler silinmiş hayatımızdan… Hızla eskidiğim yıllar bunlar İlk aşkın hatırasına yabancı… Kozadan çıkma telaşında Esip geçmiş başımızdan rüzgar… Gençliğin onulmaz yaralarına tuz basmışız Şimdi serin bir yalnızlığın Tam ortasında Şarabi gölgeli gök altında Sürüklenen bir düş kırığı olmuş ömrüm Ah, harflerden bir saray yapabilseydim! gıls |
Ömrüm
Bata çıka
___________________________________]
can kırığıma bastın yine,yaraya tuz basar gibi.
ama şikayete hakkım ve toleransın yok bu şiirden sonra.
hüzün sarısı ve özlem dizelerin hakettiği yeri almış.
bize kalben ve ruhen tebrikten fazlası israf olur.
gülce yüreğin dert görmesin.şair şiir tarfından kalkmış yine.
hepte öyle kalksın...
saygımla..