köpekler ulur geceye
ay ışığına durur
sokak lambalarının gölgesi
titreyen ellerin sarmaşık
duvarda çatlak bir veda busesi
her tene ayrı ölüm

bir kapı var ki
gözlerini kaçırır gölgesinden
sevgilim cevval benim
kuş olsaydın ne var
önü arkası uçurum
çöplükte kartal olmuşum

bu aralar vah başıma
musallat olan yağmur aşıma
yaşamak gibi bulutsu
eğri büğrü bir haldir şu
dilim kopsa bari
susadım demeseydim

yazdığım her hal
penceremden koca dünya
kirlenen ellerim yeniden
suya hasret şimdi
su ellerimden pişman
kaçtığı için bulutlara

özlemedim desem
eski durumlar aklımda
bak ben kendine aşık bir adam
yıkıntının içinde saklı türbe
bütün oyunlar boşa
bütün boşluklar bir oyun

boşluğun hali o hayalde
düşündükçe acır
morarır göz kapakların
gece güne karışır
artık kim denk gelirse
küfrede küfrede gidersin