a n n e m beni doğurmuş…
elliüç’ün bir mart’ında,
gecenin tam yarısında, çaresizliğin ortasında, annem beni doğurmuş… yağsız, köpüksüz ayran ile, taşlı, bulgurlu pilav ile, börekteki don yağ ile, annem beni doyurmuş… soluk, eski önlük ile, yırtık, koca pabuç ile, eksik, kapsız kitap ile, annem beni okutmuş… oğlum adam oldu diye, çeyizini dürdü diye, kız helal süt emmiş diye, annem beni evermiş… * |
ana bacı kızım kısrağım bidon bidon su doldururuz hatta heykeli tavaf falan da ederiz
üstünede yazarız millet aslında bu heykel giyinik hatta vakko dan diye ilan bile asarız,,sapsarı dişleri ve civanperçemini de benimsiyorum efendim.ve bu şiir tam beni anlatıyor diyebilirim, yani aşağılanmış duygularım ,ve çingene dostlarım,falan komple kendimi hedef gördüm
eğer yorum ise böylede yorum olur,,saygım sevgilerimle efendim,,,,
DEĞİLMİ DOSTUM,,
yok,sul tarafından 6/8/2011 9:48:32 AM zamanında düzenlenmiştir.