GÖZÜMDE DERE ÇAĞLAR
Düğün mü var kınalar yaktın narin eline
Nazlısın, edalısın; baktım ince beline Dün vakit kuşluk idi kapıldım yâr yeline Geride neler kaldı, söylesin yara sağlar Sürgün vermiş dal gibi taptaze dimdik idin Yeşil bakışlarınla ezelden bildik idin Dün vakt-i kerahette aradım yitik idin Sanki de mahkûm olmuş eriyen kar’a dağlar Nehir gözün anınca ruhumda güller açar Dağlarda özgür gezen ceylan olur mu naçar? Selvi gibi duruşun hüznümü alır kaçar Şimdi yoksun içimi katmerli kara bağlar Gelip senin şehrine sokaklarda aradım Ölürüm bulamadan atar isem bir adım Ey yar, nerdesin, ses ver; ölmesin şu muradım Sen yoksan şu yüreğim düşer kor nara, ağlar Ne şehrinde sokaklar, ne meydanlar ün verir Felek bana bol acı, neşeyi öğün verir Ne yapsam bilmiyorum, biçare ömrüm erir Seni gözlemekten yâr gözümde dere çağlar Güneri Yıldız(Elazığ, 01.11.2010) . |
dereler buz bağladı... der gibiydi şiir
kutlarım sağlıcakla güneri öğretmenim