CENAZEDEN DÖNEN YAŞLILARemanetçiye teslim edilmiş bir eşya gibi bırakmışlar da sevdiklerinden birini servilerin altında, dönüyorlar bilinen en tenha halleriyle bakışmadan, konuşmadan, tartışmadan bir sürü yaşlı adam. dönüyorlar dayanarak yalnızlık değneğine sürüklenircesine peşinden ürküten bir duygunun güz yelleri kadar yorgun akmaz sular gibi durgun. kulaklarında ne kürdili hicazkâr, ne uşşak, ne suzinak, ne hüzzam kulaklarında sala denen ve hiç gitmeyen o makam dönüyorlar mezarlıktan bir sürü yaşlı adam. başları ki tevekküle durmuş eğik buğday başağı, görünmeyen bir orağın soğuk ürpertisi gezer boyunlarında. ve tek bir soru hem de soruların en zoru yazılmış yüzlerindeki ecel renkli kitaba: şimdi sıra hangimizde acaba? |
Sevgiler