hıyanet türküsüdediler nizam coni aşkına intizam... tiz kellesi vurula olur ise uymayan o ahvale binaen dimdik ve mağrur başına pek iştahlandı bu izan -dedin ki o zaman evladır hasret gafletteyse bir millet- ... şimdi ben bu ne menem mizan deyip mülkün temeline sövsem yaftalar mı beni de hıyanet diyen cümle sersem -onlar ki çoktular sen bağır bağır bağırırken kurşun eritmeye çağırırken ninnilerle avundular... yanmaktan korkup karanlığa sığındılar- bu ahvalde ben hece hece seni ne vakit içsem büyür gözümde memleket büyür / sesine zaruret... ne vakit düşsem düşlere boyun büksem alnının şavkı vurur üstüme bir sızı büyür içimde gözlerinin renginde derim ki o vakit sen memlekete çınarlar sana hasret üşürken o gemi o kaptan maviliklere kırmış dümeni hala bekliyor mudur güneşli günlere götürmek için yorgun bedenini ve dahi/ yorgun memleketi |
Şiirin kıymetlimdedir bilesin...
Fazla söze gerek yok..
Harikasın...