Yalnızlığın buzdağıyelkenimi yırtan hayata inat yol alırım akıp giden zamana anaforlara karışır umutlar yine de vazgeçemem yüreğinden hüzünleri oltalarım yaşam denizinin derinlerinden susar martılar maviliklerin müphem gözlerinde masum bir çağrı beklemişken hayattan yüzerim karanlık sularında elime batar denizkestanesinin dikenleri yorgun okyanusların sedefsi yalnızlığında anılar takılır mendireğe ufuklara asılır gözlerim ararım boşlukta izlerini bulamam hayalini denizin kollarında yalnızlığın buzdağına çarpar yüreğim adı unutulmuş yaz akşamlarında midye sessizliğinde dibe çökerim Saba35 |