gezgin ölümzamanın kasnağından geçip beynimin ayracına vole çakıyor ölmek puşt bir hançerle acı… gezgin bir ölüm sırtımda/ en ateşli dansında… seni en sosyalist dudaklarımla öptüm sen en faşist dişlerinle ısırdın susuşlarımı o soğuk duvarın kemancısı söyledi/ istiklal’de… üç gündür çalıyor bir sigara parası yok cebinde üçbin yıldır seviyorum bir soluk izin yok göğsümde şimdi kurgulanmış yolculuklara gebe çatımızda ıslak mitralyöz uykusu ağaçların yarığından kan sızıyor su kokusu düşlerimin minesinde tanrı misafiri gövden yansın gövdeme/ susma beraber çıkalım kuzey güzlerinin sinsi morluklarına içimde postal sancısı seni en bağımsız dokunuşlarımla sardım gezgin bir ölüm pasaportumda pasodoble arsızlığında zamanın kasnağından geçip sessizliğe koşuyorum unutulmak puşt bir hançerle çok acı… RÜZGAR |
şimdi
kurgulanmış yolculuklara gebe
çatımızda ıslak mitralyöz uykusu
ağaçların yarığından kan sızıyor
su kokusu
düşlerimin minesinde tanrı misafiri
gövden yansın gövdeme/ susma
beraber çıkalım
kuzey güzlerinin sinsi morluklarına
içimde postal sancısı
***
be hey şair,
başka nasıl anlatılırdı
titrek bir ölüm uykusu,
mitralyözlerin dizlerinin dibinde bağırdı bağıracak bir ölüm susuşu
başka nasıl anlatılırdı postal sancısı...
gel de bunu günün şiiri yapma şimdi...
tebrikler gezgin şairim.