adam baktı/kadın sustuyakıldı şehir arkamda siyah dumanlar ensemi öpüyor mekanik çığlıklar atıyor şimdi orman metalik bir kayboluş öyküsü yazıyor ben yine seni arıyorum saydam bulutlar ve çok sancılı rüzgarların eriyik dönencesinde kalakalmış gibi seni arıyorum hangi sular söndürür şimdi beynimdeki tanımsız cismi elektrik silmeli oysa ıslak kirpiklerimdeki kimsesizliği yakmalı bir aygıtla iyotlanan tüm talan düşlerimi oysa ben seni arıyorum ve bu yer küre bütün dağlarımı dışarı tükürüyor. yakıldı şehir nehir saçıldı adam baktı tanrıya gözlerimden kadın sustu tanrıya dudaklarımdan içe hükümlü dış kapı çocukları kendilerine tapınak edindi kovulmuş bütün şehirleri. ben de varım dedim çocuklar sevdi bu kimliksizliğimi… yakıldı bu öykü/ kurşuna dizildi dizkapaklarım çoktan ama ben yine seni arıyorum… RÜZGAR |
Altını çizdim bu ismin
unutmamak adına
Enfesti