Kurşun dökülmüş bir masalın hıçkırıklı vaveylası
haleler Kafdağı eteğinde gelincikler büyütürdü
Şükranını kederle sürerken güneş çirkef yalanlara
Yoldaşlığı sırçalardan sarkan bir boğumluk
Öfkesine gebeydi..



Ne alıp götürebiliyordu hareli gelinciği
Ne ısıtabiliyordu vakitlik duruşuyla
Mem u zin diyarından söylenen masala inat
Yiğitlik namda kalıyordu her defasında
Git/mem ha/zin uykusundaydı
Heder olan sabırla....




Öylesine bir şıvgın yağışıyla ansızın
Ömre kederi boğum boğum akıtırken gün ağlayışları
İzlerinde yüreğin demet demet siyah salınımlarıyla
Hüzzam boylanırdı içli yazmada öksüz...
Ellerin sana düşman
Yüzün aynada ki yansımana
Bakmasan da bakamasan da....



Ve her günün güneşi sanılan yarım öğünlük sıtma nöbetleri gibiydi
Hayalin dizine kıvrılışın...



Usulca uyanıp hasta duygularından
Son bir fırtına hesabınca
Ve alabildiğince yokluğu sırtlanıp
Arınıp şefkatin dudağında
Söylenmemiş sözcüklerin kangren ayağında
Lanetlemeliydi bu koca kenti
Ya da kirleten ellerinle dizlerini dövmeli...




Tüm aşk sözcüklerinin kavmi lanetlenmiş
Ve azat edilmiş dönülmez yollarında kederin...
Hâlâ güneş hicran duruyor seher uyanışlarında...



Kabaran dilekler müebbet kalsa da fikrin
Tüm sebeplerin yalana tutunuyor
Ve sakıncalı sözcükler biriktiriyorsa zihnin
Asi bir dalganın esaretinde boğuldukça boğuluyor sanıklığın
Gölgesi uzuyor gecenin yarınlarına….



Ne kızılsın
Ne de mavi



Tüm renkleri figanına almışken doyumsuzluk
Ve cinnet anlarına meyilliyse tutarsızlığın
Ve komplekslerin gerdanına halkaysa
Zemheri yemiş ufkuna tutunuşun biçare
yansımana düşen her bülbülü nida kederle avunmakta
Doludizgin gecikmişliğin pişmanlığını yaşa
hüznün elleri iki yakanda ömrünce sakın unutma...



Ve hangi acıyla uyanırsan uyan
Kirli beyazın koyu saydamlığına tutuklanır gözlerin
Rüzgârın ele avuca sığmaz esintisinde
Aldatmayacak uçuşan yapraklar toprağını
Sararsa da düşecek şüheda yer döşeğine...



Kutsal bir masalın misafiri olsa da yüreğin
İzinsiz tek damla döker istisnasız gözlerin
Sadeliğinde hayatın en militan gömleği giyinip
Tüm zamanların katıksız harmanında
Ve emanet canla
Ve korkulu ıslığın ıssız kollarında
Gri düşlere gebe
Yâdsız bir hayalin yapayalnız neferi olmalı
Dönüşsüzlüğün...
Yarınsızdır artık baş göz edilmemiş bakışların
Nemli tendeki akıbeti
Sıla bitimsiz arlanışta
Yalın ayak ıstıraplar yarışta...




Ey melal demeli demlenerek iki hece
Varsa bir yürek koy sofrana
Yoksa çekil inti/zarlanma...
Kimse isminin kaderini gülüşünde harcamaz
Ve varsa eğer vicdan yüreğini kibire inat bırakmaz...