ömürlük tiyatro
kat kat yalanlar giydim üstüme
dudaklarımda çıkmayan bir ruj sahte sözlerim dalıp gitse de zaman zaman geçmişe inkara alıştı artık gözlerim. ilk kez sahneye çıkan acemi bir oyuncuyum başrollerini paylaştığım bu tiyatroda şimdi... senden rol çalıyorum bakma kusuruma. göz teması kurmalı mıyım seyirciyle? ya yalanım ortaya çıkarsa! repliklerde sorun yok,doğaçlama sen terkettin ya sahneyi ansızın oyunun parçası sanılsın kaçışın,takma tek kişilik oyunlarda da başarılıymışım. sahi kaç perdelikti bu oyun? oynamaktan yoruldum. gitmeyi düşünüyorum sık sık perde açıkken tökezliyor bazen ayaklarım, sendeliyorum. çıkıp geleceğini sanıyorum,tutmak için yanılıyorum. geçtin mi benden gerçekten? yaralarım artık kabuk tutmuyor. ruhumun perdesi kapanırken usulca sahne korkum geçiyor ne fena! gözlerim de sözlerim de başkalaştı ben değilim bu,başkası... |
tebrikler
imle