Alışkın oldugumuz bir Lemide Eseri daha .... Artık Sayfa ziyaretlerimiz için randevu alma zamanlarımız çok yakın diyorum... Şiirlerin kendimizi kendimizden etmesi bizi fikren yanıltmakta... Ruh bilimi bir ikilem içinde cümlelerinizin tamamı adanmış cümleler.. Kül olup kor a tekrar kavuşmuş har olmuş ateş te yanmayan yürek böyle bir eseri meydana getirir diyebilirim... Esere dönecek olursam bedenimizi titrettiği kesin ve kati. Ruhumuz içten bir algılama düzlüğüne çıkıyor düşünüyoruz yazıyoruz sayenizde.... Gün başladı gün bitene kadar eser paylaşacak mı diye bekletiyor bizi şair... Sonra gün akşama değmeye niyetlendiğinde tekrar gün ışığı oluyor hislerimize.... Gidişi yansıtan ne kadar eser ve sitem varsa Kelamı unutulmuş ne kadar dil ve lisan varsa hepsi tekrarda nyola çıkmıştır sayenizde... Bu gün bu şiirden sonra çıkıp kendimi arayacağım ben neredeyim diye.... Sokak lambaları demiştim ya hani gündüz yanar gece yoklar diye.... Bu şiir oyle olmuş gündüz güneş gece ay tutulması gibi.... İlginçlikler içinde geçirdiğim onca zaman a hayret keşke kendimi yaşayabileceğim bu şiirleri daha önceden görebilseydim.... Yalnızlık anlatılmış mısra mısra bazen de hüzün... Ama her mısra ve her bölüm bir roman tadında son noktayı vururken...
TEBRİKLERİMLE
SAYGILARIMLA
İSMAİL YILMAZ