BEN NASIL DURACAĞIM
Ben seni şehrim gibi
Şehrimi de sen gibi sevmiştim Sen varken gül kokardı bu şehrin sokakları Denizler şarkı söyler martılar oynaşırdı Geceler gelin gibi karşılar şafakları Gözümdeki her hali güneşle yarışırdı Sahiller bürünürdü en güzel endamına Dalgalar dudağındı kıyılarsa dudağım Bir çift kumru misali hayallerin camına Senin ile konardım ne güzeldi o çağım En sevdiğin yerleri hecelere dizerdim Gelişini beklerdim bayramı bekler gibi Çamlıca sırtlarına gözlerini çizerdim Gurur duyardım inan şehre şan ekler gibi Şaircilik oynardık içimdeki çocukla Aşiyanlar sayfaydı sen şiirden prenses Mısralar kaplanırdı sevgiden tomurcukla Her biri ayrı ahenk her biri ayrı bir ses Sen gidince ne varsa küskünlüğe büründü Yıkıldı heder oldu yıkılmayan burçları Pierloti gözüme düşman gibi göründü Oysa sensiz olmaktı hepsinin tek suçları Şimdi ne şehir kaldı sevip övüneceğim Ne sen kaldın sevgili hayaller kuracağım Bundan böyle ben nasıl neyle sevineceğim Koca şehir yıkılmış ben nasıl duracağım İHSAN TURHAN Öncelikle kurulda bulunup onlarca şiiri hiç bir menfaati olmadan okuyan, değerlendiren ve şiirleri güne taşıyanlara teşekkür eder helallik dilerim... Sonra da sayfayı ziyaret eden bütün şiir dostlarına teşekkürlerimle saygılarımı sunarım. Her gününüz şiir güzelliğinde olsun ve gülüşlerinizin güneşi kıskandırsın inşallah... |