BOĞULMUŞ SAATLER
Akşam;
Tüm kasvetiyle Çıkarken karşıdan; Yalnızlığın Dayanılmaz kokusu girer Kapı aralığından. Duygularım, Terkedilmişliğin Elbisesini giyer. Çaresizlikten Bulamam kaçacak yer. Gecelere Teslmiyet başlar istemeden. Sensizlik; Örter üstüme, Yorganını inceden. Kabusların, Canhıraş seleri Ortalığı dağıtır. Akamaz gözyaşlarım, Şaşırıp kalır. Bir Hüzün senfonisi başlar Odamda. Yokluğun, Aklıma geldikçe, Çoktan Öldüğümü anlarım Garipçe.... (1.6.2002 tarihli 3.şiir kitabımdn) |
Şaşırıp kalır.
Bir
Hüzün senfonisi başlar
Odamda.
Yokluğun,
Aklıma geldikçe,
Çoktan
Öldüğümü anlarım
Garipçe....
hüzün akmış mısralara,
yazan yürek varolsun,