Meçhul Sevgili
Salarken ışıklarını güneş koynuma
Ey kekliğim pas kızılı yüzün gülsün artık Asılırken muhtaçlığına günahlarım Korkularım gururumu kemirir Kefen olur dilim Gecenin ayazı kulağını tıkarken Süzülüyor şafaktan ağaran gözlerim Ölü pazarında İz bırakan umutların Sinir uçlarımda sen Yalnızlık satılırken tezgâhlarda Kök salarken acılar gönlüme Denizlerin dölyatağında ben Yelkenler kürek sallarken geçmişime Kar düşmez kıyılarına Afyonu patlamış suların Zikrederken ateşe verir Kızıl kıyamet koparırım Kristal tuzlarını kefen diye sarılır Sen gidince ölüm uykusuna yatarım ŞİİR_Remziye Çelik 22.3.2011 salı |
saygı ve selamlar