___YANGINDAN SONRA___
Yangından sonra
Uykumu buldular Derin bir şehirde kırık bir fanusun dibine Çökmüşüm… bir ezan deryasıyla uyandım sessizliğe göçmüşüm yangın dan sonra gözbebeklerindeki nokta nokta hayalde görünmüşüm yangından sonra bazı çocuklar açlığın aritmetiğinde büyüyorlardı -ve bir ses: Ayşegül…koş Su ver yüreklerimize- Yüreklerimiz mi Yüreklerimiz yok ki anne ? bazı şiirler bazı nehirler bazı şehirler mahşerin kapısında d/üşüyorlardı yangından sonra umutlarımı fotoğraflarımı dualarımı bir hiçlikte buldular yerde zaman gülde kan yalan -ve bir ses: ayşegül ...koş su ver biten takvimlere çiçeklere- fakat çok geç çiçekler meleklerde anne ? labirent bir bilmece yine ne hazin sabah yine deprem sonrası sabahı gibi yabancı görünen şehir gülümseyen yüzümde ağlayan bir seccade yangından sonra ben i buldular Ayşegül koş Su ver Çölde mecnuna Bana Babanın toprağına Bir okyanus kadar yeter- Okyanus bende anne? üzerimde kanayan ateşten bir tennure ayşegül aşkım karagöz |
TEBRİKLER
selam saygı sevgi sabır ve dua ile
A.E.O