kehribar çocuklarbir çocuk denize düştü balık onu yuttu yüreği kabardı fincanın üç vakte kadar o da ölür gelir diyorsun haber ama çocukları öldürüyorlar eskitiyorlar tüm yenileri toprağın altında reçine kaplı kemikler bağırmasan da duyuyorum önünde ardında kayıp yersiz yurtsuz bir dağsın işte esrik de görüyorum çıldırmış olmalı kulaklarım eve doğru giden yol bahçelerde küsüyor çiçekler ufkumda sancılı bayraklar gökyüzünden çalıntı rüzgar olsan ne var aklıma düşen su tadında dilim damağım canım yapıştım yakasına adaletin aşkın gümüşün ve ufkun hesap soruyorum bin tezatla kaplı cennet ruhumun envai türde yurdu af dediğin Kerbela’da puşt evladı kesen kılıç ille de intikam |
dünya kirli,dünya dar...
Tebrikle
Sevgiyle kalın