Süslü cümlelerle kaafiye tutturma merakım oldu ben bilirim... Hece ölçüsüne takılmadım ama hiç.. Çünkü ömrüm gibi hecelerimde ölçüsüzdü.. Ruhum dedim kimi zaman kimi zaman kalbim... Hani derler ya insanın kalbi temiz olsun, onu anlayamadım hiç.. İnsanın kalbi zaten temizdir kirli kalp olmaz ki kirli olan düşüncelerdir hayatta.. Vuslat aradığım çok zamanlar olmadı ömrümde ömrümde çok uzun sayılmaz gerçi daha yaşım kaç ki zaten... okudukça ağlamak vardı bir süre sonra dinledikçe uyumak takip etti. en sonunda hissettikçe yazmak..,
Göz yaşı damlaları dökülmüş sayfanıza istirham etmiş beden bünyeniz ruh mekanızmanızdan daha derinime vur diye.. bir şeyler işlemiş sol yanınızın tam ortasına.. Hukuki bir skandal misali ortaya çıkar ya sorumsuzluklar.. Sitem de öyle ortaya çıkmış feleğe nispet... Ardışık cümleler var dilimizin farklı kelimelerle aynı cümleye çıkarttığı cinsten... Hüzün var okunurken nereden geldiğini bulamadığım.... Basına sızmış duygular var açık ama sansürlü... Hüsran var bana malum oldu malum bana ancak malum olabilir... Fikir üretmek için okunmalı bazı şiirler ama bu şiir fikir olabilmek için okunmalı.. kime yazıldı bilinmez ama fikirsizmiş diyelim.... Mutluluğu yakalamak için yada kaybettiğimize sahip olmak için harcadıgımız çabanın eseridir...
Ne gariptir ki sizden başkası yazamazdı... İlginçtir ki bunu da ancak sustum diyerek bitirebilirim
SAYGI VE TEBRİKLERİMLE
İSMAİL YILMAZ