Nefesimin Can Yokuşu/ Beria

Sevgi Dündar Kimlik Onaylı

9 beğenme · 15 yorum · 2911 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

Nefesimin Can Yokuşu/ Beria

Ah Beria
Yüreğimin asi kuşu
Gözlerimde üşüyen bulutsun sen
Nefesimin can yokuşu

Uzun uzun gitmeler biriktirdim sana
Ve gürültüsü büyük boşluklar
Ve duvarlar
Duvarlar
Duvarlar

Ondan eskimedi yüzün
Kaçaktın
Dağlar hep içinde büyüdü
Toprak yürüdü
Orman yürüdü
Üşüdü tanrının elleri
Ve suya düştü yaşlanmış alın teri
Tüm dualar kontrgerilla artık varlığına
İnadına Beria/ inadına
Sakla yüzünü

Orada bir şeyler oluyor
Bizim haberimiz yok
Ben sana ağlıyorum Beria
Sen bana
Susuyorum
Dudaklarım kör bıçak kesiğinde
Dilimin ucunda yarım kalmış bir tirat
Ezberimde bir yanlış
Korkar gölgem duvarlara vurunca
Aynaya bakarım
Kalabalıklaşırım
Kalabalık
/ çıplak
Üşürüm aynalarda

İçimden şehirler geçer
İçime büyür yolculuklar
Otobüsler
Garlar
Beş para etmeyen karbonatlı çaylar
Ağzımda bir acılık
İçimde hüzün kokan ayrılık
Bu yolculuk bitmez Beria
Kaybolur peronların sayısı
Düşer peşime bir alaca karanlık

Orada bir şeyler oluyor
Adamın biri şiir okuyor
Narin bir bardak gibi kavramış ince beli
Ucu açık bir zaman
Uçuk kaçık anlamlar
Toplu intihar eyleminde tüm kuşlar
Çocuklar minnettar bütün kuşlara
Gökyüzünde buluşuyor günahı olmayanlar

Bir sen Beria
Bir de ben kalıyoruz
Kanatlarımız yok
Kanıyoruz
Her gece yatağıma geliyorsun
Onlar savaşıyor
Biz sevişiyoruz

Saçlarını dağıt da gel
Dışarıda yağmur içen çocuklar
Eskitmeden renkleri
Ört üstüme tapınaklı geceyi
Yaşamalıyız
İnadına ölüm biriken gözlerime bak
Ve dokun soğuk tenime
Sessiz bir ölüm için
Gürültülü yaşamalı insan
Sesim yorgun
Rengim gri
Dinle beni Beria
Bir şiir daha düşüyor içimin boşluğundan

Orada bir şeyler oluyor
Bir korku bulaşıyor sesimin dokusuna
Kendini kaybediyor bütün özel hayatlar
Kelle koltuk yarışlar
Biyolojik savaşlar
Ayarı kaçan dokunuşlar
Detokslu sokuluşlar
Botokslu aşklar
Sahipsiz alkışlar
Zulümler
Ölümler
Suçlar

Sen olduğun yerde kal Beria
Çıkartma kınımdan ıssızlığımı
Ben sana gelirim
Karanlığa doğurma çocuklarımı

İnan bana Beria
Sabah olacak
Bir serçe ürkekliğinde düşecek içine bütün cemreler
Ve yaranı bölüşecek uzaktan gelen bir ses
Azalacak acımız
Yükümüz hafifleyecek
Yüzümüz güneşe dönmüş
İçinde büyüttüğün dağların yamacında sevişeceğim seninle
Önce gözlerim düşecek süt kokulu esmer tenine
Sonra ellerim
Sanadır Beria
İçi dolu bütün titrek gülüşlerim

Dünya küçük aslında
Büyük olan biziz Beria
Kemiriyor içimizi saklanan kimliğimiz
Kimiz
Neyiz
Nerdeyiz
Kendimizde miyiz?

Dağıtma yüreğini
Üşümesin sözlerim
Gözlerini aç ve bak
Sanadır gözlerimde kanayan bu yara
Ekini biçer gibi
Soğuk su içer gibi
Ezanı dinler gibi
Dinle yaralarımı
Uykunu böler gibi duyumsa ıslığımı
Kimse dağıtamaz bu sisi
Bu yas bizim
Ben seni efkarıma işledim

Sen usul usul uyu Beria
Sana dokunmak için
Sana tapınmak için
Seyretmeli seni kimliksiz ölüşlerim
Biraz daha Beria
Biraz daha

Ah Beria
Yüreğimin asi kuşu
Gözlerimde üşüyen bulutsun sen
Nefesimin can yokuşu

Sevgi Dündar/2011

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Nefesimin Can Yokuşu/ Beria şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Nefesimin Can Yokuşu/ Beria şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Nevin subaşı

21 Ocak 2013 Pazartesi 19:19:03

Bu şiirini çok sevdim

:(

Bu yoruma 1 cevap yazılmış.

Sevgi Dündar , şiirin sahibi

22 Ocak 2013 Salı 11:11:53

:) eyvallah...

hoşluk bulman ne güzel..