Tanrıların İkramı Siyah Gülümsemeler...!Bak sevgili Gökyüzü nasıl eskitti mavisini Dünyanın bütün mavileri gözlerinde artık Gece akıyor bu kentten sokak sokak Hava nemli Havada küf Çekilmiş caddelerden alın teri Kim söküyor bu parke taşlarını kaldırımlardan Bir çocuk takılacak/ düşecek diyorum Kanayacak dizleri Bir yığın düzmece hayaller konacak kirpiklerine Düşecek sonra o uçurumdan Tut diyecek oluyorum elinden çocuğun/ tut Tutamazsın/ biliyorum Aynı yerden kanar yaran Gör sevgili Gitseler de buradalar Kulaklarında çınlıyor ölümün sesi Üşüyor yollar Uzuyor patikalar Duvarlar gülüyor/ görüyor musun Kendine topal köhne akşamlar Sokaktan geçen birkaç sefil kedi Ve o ayyaş adam Dilinde yine Hayyam Ceplerinde bir yığın düş eskisi Elinde yama tutmaz bir resim Kan oturmuş gözlerine sevgili Bir kere gülsen diyorum / gülüyorsun Sen siyah gülünce kelebekler ölüyor Tanrı kendine saklıyor renklerini Git sevgili Hava soğuk İklim kış Dışarıda yalandan bir kalabalık İnsanlar tıkış tıkış Son aklıma düşürdüğüm bir tren garı Ayrılığın başka adı yok Bir tarafı yalnızlık Bir tarafı kendine kabadayı Mavi bir yolculuk dileyecek oluyorum bütün iyi niyetimle Deniz diyorsun kararan gözlerinle Dalgalandırma gözlerini Su almasın hiçbir kâğıttan gemi Bir sigara yakıyorsun Bu tütün öldürecek seni Sarı bir ölüm Sisli bir akşamda sararken her yanını duman Bükülecek çelik Demir paslanacak Kurşun gibi hızlı Kurşun gibi ağır Ahhh sevgili Sen bilmezsin İşte böyle hallerde tanrı hep sağır Bekle sevgili Uzun ayrılıklar biriktir ki sevincin büyük olsun Çocukluğuna düş/ Düşlerine kuş konsun Bozulacak büyü İş tutan eller yorulacak Ten makamında bir ezgi yapışacak gül rengi akşamlara Tırnaklarını kes Saçlarını tara Kokular sürün Sakın dokunma kirli sakalına Görünmesin gamzene doldurduğun hüzün Zamanı çal aynalardan Gölgeni iliştir intihar kıyısına Kaza süsü de verebilirsin Endişelenme Gölgesiz de gezebilirsin Üşümüş bir güneşin altında Ahh ömürsüzüm Sesindeki haylazla buluştur sessizliği Kendi tuzağında kırılıyor aşk Kalsın ölüm başka baharlara / kokun / rengin / dilin Hepsi senin Buluşuyor aynı duayla O pas tutmuş kapıyı arala ve çık Var gücünle tanrıların ikramını alkışla /Övünen bizden değildir/ Sevgi Dündar//Ekim2010 |