uslu denizlerde akşamyarım kalmış denizlerin hüznüne benziyoruz üstümüzde bulutlar kuş sağnakları usulca caddelerden iniyoruz bir ikindi camiler inleme sesi biriktirmiş olur olmaz ve camilerin kapıları artık kilitli süzüldük bu dünyanın yanaklarından yürüdük ağaçların izin verdiği kadar sen hiç bitmeyen bir duanın orta yeri ben besmelesiz bir sȗre kadar günahkâr inceden tuz kokusu artık deniz... uslu denizlerde akşam senin kadar özlediğim ellerim titriyor ateşim yüksek belki de artık geldi zaman sana gelmem gerek ama önce seni öldürmeliyim içimden çıkarmadan seni nasıl mümkün olur bu içimden söküp atsam / yağmur yüzü görsen içimden çıktığında da ölüme gerek yok 23.03.2011 Cemil KURT |
Saygılarımla...