Ağladı(k)
ağladık...
bütün sınırları kaldırıp aradan ben şair değildim o ise aşık hiçbişey değildik ama hiçbişey sadece ölümüne ağlıyorduk o sevemediğine ben ise sevilemediğime... terkettik... bütün acıları koyup bir çekmeceye uzaklığın soysuz siyah teninde uysallığın koyu gümrah ellerinde ağıtlar yakarak, tesadüfler bekliyorduk ben yaşamıyordum o ise bilmiyordu sadece terkediyorduk bize adanmış ve hiç bizim olmamış bir tebessümü... defnettik bir olmazı ve bir acıyı güya küflü süngerler çektik gözlere halihazırda bir çocuk ağlamasıydı tendeki bir düşkün manzarasıydı pencerede ki ben topraklara bileniyordum dualarla o ise tanrıdan yoksun gittik ve herşey bitti...... |
Hayatın sana verebileceği en iyi şey üvey anne şefkatidir ..
Ve bu dünya sadece sarhoşken güzel..
O son birayı içmeseydim..:)