Ölüme gitmek ya da ölüme yürümek,
Soğuk duvarlar arasında gün ışığına hasret,
Gün geçirmek, gün saymak,
Yalnızlığın arkasına sığınıp, bir sigara yakmak beklide,
Adı ne olursa olsun, bir şeylerden kaçmak için yapıyorum bunları belkide.

Gece yarıları uykudan uyanıp,
Sabahın ilk ışıklarına kadar ağlamak,
Kimseler görmesin, kimseler bilmesin diye,
Tanrıya yalvarmak, beklide yalnızlığın resmidir bunlar,
Belki de anlamsızlığın anlatımıdır kim bilir.

Ne yar özlemi ne yar hasreti,
Başıma musallat bir illetin çaresizliği,
Sabahlara kadar her yakılan sigara da biraz daha kaybolup gitmek,
Sabahın ilk ışıklarıyla unutmak her şeyi,
Belki bu yaptıklarım, adını yeni öğrendiğim çaresizlikten uzaklaşmanın yoludur belkide.

Adının ne önemi var,
Anlamsızlığa sürükledikten sonra ağlamanın ne faydası var,
Sürüp giden çaresizlik girdabında çare aramanın ne anlamı var,
Adı A:B:C, kan emici bir illet, çaresizliğe sürükleyen melanet,
Ve ben, yalnızlığın karanlık sayfalarının bilmem hangi virgülü, sonu elveda diyen.


ZÜLKÜF KILIŞÇI


NOT: DEĞERLİ EDEBİYAT SAYFASI ŞAİR ARKADAŞLARIM DOSTLARIM BİR ZAMANDIR SİZLERİN KIYMET BİÇİLEMEYEN KALEMLERİNİ OKUYUP NACİZANE YORUMLARIMI PAYLAŞAMIYORDUM BAŞLAMIŞ OLDUĞUM KEMAN EĞİTİMİNİN YOĞUNLUĞU VE BENİM BU KON UYA YOĞUNLAŞMAM BİR ZAMAN UZAK KALMAMA NEDEN OLDU BİR ZAMAN DAHA ARALIKLARLA UZAKLAŞMAM İCAP EDEBİLİR İLERLEMEK ADINA HEPİNİZDEN ÖZÜR DİLİYORUM SAYGILARIMLA
ZÜLKÜF KILIŞÇI