hayal ülkesi
Sarıl bana…
Ağlama, ağlatma artık beni! Kucağında vermeden son nefesimi, Hadi al, götür beni, O balkonu çiçekli, Pencereleri sonsuz bir aydınlığa bakan, Beyazlar içindeki eve… Acıyan bakışlarına aldırmadan Nedensizce soyundum! Ellerimi çıplak tenimde kavuşturdum, Belki de son defa gökyüzüne baktım, Sonrada kahve gözlerimi yumdum… Hadi ört göğüslerimi yıldızlarla. Ne ay, ne de güneş görsün! Hayallerimdeki uzak ülke için, Bırak! Bırak! Son gözyaşlarım yerlere dökülsün… raviz demirel... |