Ey sevgili…Ne olur geleceğim de
Yeter ki bin yıl sonra, bekle dur geleceğim de
Ben beklerim
Gözlerim pencerelerde
Yeter ki yüzüne bir kez güleceğim de
Yokluğuna dikilmiş
Bir anıt gibi hiç yüksünmeden
Beklerim
Kabul görmese de dileklerim.



Bir ezginin dinginliğinden çıkıp gel
Göz yaşım olup akıp gel
Damla damla beklerim
Bir güvercinin gerdanlığına dalıp dalıp
Bütün ömrümü bir gülümsemenle yakıp gel
Yokluğuna dikilmiş
Bir yediveren gül gibi mevsim mevsim
İklimini beklerim
Kabul görmese de dileklerim.



Bilirim göçtüğün yerden dönmezsin artık
Sızım sızım sızlar dinmezsin artık
Yine de beklerim
Arzın ateş dolu merkezi gibi
Kaynayan yüreğimde sönmezsin artık
Göklere çekilmiş
Garip bir uçurtma gibi yinede yeniden
Rüzgarını beklerim
Kabul görmese de dileklerim.

Muhammed Mehmet GÜL