İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ne Mutlu Ceylan'ım Diyene,Azize
kayıpkentli
5,0 / 10 kişi ·9 beğenme · 9 yorum · 6352 okunma
 Ne Mutlu Ceylan'ım Diyene,Azize
1)
Ben bu kadar öfkeliyken Azize Bana İsa’nın şefkatinden bahsediyorlar Sen gel bir de benden dinle İsa’yı; Kiliselerden değil… Bak bakalım Tapınakları basıp kafalarında parçalıyor musun, Tanrılarını zalimlerin? Yoksul cemaatlere sabır enjekte eden morfin sesli imamların suratlarına Ebuzer’i tükürüyor musun; tükür müyor musun? 2) Yanaklarımı kazıyorum Azize Ceylan’ı gömüyorum gülüşlerime! Gidip köylerine çıkıyorum Mektuplar getiriyor kadın, cezaevlerinden yazılmış mektuplar Zazaca susuyor kadın “Artık” diyor “ağıttan gayrı bana ne kaldı?” “Oğlun olabilir miyim?” diyorum “Baharları gelirim, elini öpmeye? “Bacımı da getiririm sana?” “Kızın gibi koşarız köy meydanında, ha ana?” “ha?...” diye soruyorum. Fısıldıyor ruhuma doğru “Dünyanın bütün evlatlarını bassam yüreğime dinmiyor ki acım” 3) Basılmadık yerim kalmadı, Ceylan’ın mezarından ceplerime taşlar doldurarak dönüyorum İşte şimdi sor bana “-Nereden geliyorsun?” de Yavrusunu karanlık postalların öldürdüğü bir babanın Üç ihlâs bir Fatiha’sından Şeyh Said’ler kuşanarak geliyorum ben, Azize İçerinin haini, dışarının yobazı Said’i hem de… İnadına! Yayla sapağından Genç’e dek yaşlı amcaların yer vermek istediği yaralı seyyahım ben Bingöl’e varana dek ceylanceylanceylanceylanceylanceylanceylanceylan:amin! ( Ve ansızın muavin: “-Evet, Bingöl’de inecek kalmasın! -“babo sen nire gidisen? -“Ahmedi Xani’ye, -“Feqiye Teyran’a, -“Melaye Ahmedi Ciziri’ye… -“Mem u Zin’e… -“Devreşe Evdu’ya… -“Şivan’ Perver’e... -“Dengbejlere…yüzümden ve saçlarımdan kalkar mı otobüsler keke? -"!?!” -Boşver Lo! hade Xatıratê…) Toros dağlarında kertenkele kovalayan çocukluğum Sübhan dağının eteklerinde kahrın kovaladığı bir delikanlı şimdi. Tefecilere bölünmüş arkadaşlarımdan yüreklerini alıyorum faizsiz! Anlıyorum ki Azize İnsanı lokmasızlık değil Dostsuzluk göçertir! 4) Van caddelerinde sırtımda kitaplarım ve dağlar! Panzerlerden ve çocuklardan geçerek dönüyorum. Sabiha Gökçen’de iniyorum; yüzümde bombalanmış bir Dersim! “Ulusal bağımsızlık(!)” adına unutmuyorum işte, müjdeler olsun laik öğretmenlerime! Anlıyorum ki Azize, varlığım bombaların düştüğü her mezraya armağan oldu! Açtıkları yollarda Gösterdikleri hedefe Hiç durmadan yürümeyeceğime and içerim. Sırtlanların postalına bulaşan ne/ mutlu: Ceylan’ım diyene. Artık nereye döneceğimi biliyorum… Ben bir “eğitim zayiatıyım” Azize Ben “ansızın kendini astı” diye tutulan raporum Ben var ya ben: “çıkar ulan kimliğini” , “bugün git yarın gel’ im Ben emekli kuyruğunun en arkası Elektrik faturasının son günü Ve sabaha dek uyuyamamış babaların telaşıyım! Ben ’aradığınız kişiye şu an ulaşılmıyor’um Azize 5) İçimdeki köz Akif’in talebesi “Üç buçuk soysuz”a balyoz sallayan babam "biçare dindaşların" katlettiği Abduh’tan geldiğimi bilmiyor. Ah ben acelelerin oğlu Saç diplerimde Efgani’nin elleri dolaşır. Kalbimin öğretmeni İkbal “Aşkına biraz akıl, aklına da aşk damlat” demişti Kutsal metinler dinleyerek büyüdüğüm evlerden Direnenler, kimsesizler ve itilmişler diye diye Rabbimin bağrına iltica ettim ben Al sana Aşk işte al sana akıl! 6) Peşime düşenler Azize Beni soruyorlar! Ben bile kendimin ardına düşmüşken… Bilmiyorum nerede karşılaşacağımızı. Kafam yerine bir cehennem taşıyorum Yüreğim yerine bir cennet... Keşke ağlamasını becerebilseydim. O zaman biraz olsun soğur muydu dersin kalbim? Ama ben bir yangınım artık değil mi? Dokunamam kimseye… 7) Şimdi bir kışın ortası Azize Şimdi Şubat ve önümüz bahar Elinde kitaplarıyla bir adam… Bozyazı sahilinde denize karşı saçlarında çocukluğu Bazlama sofralarından ağlayarak kalkan bu adam… Azıtepe’den koşar adımlarla hiç durmadan Anamur’a Azize… Çarıklar’da bir bardak su… Bir yörüğün ayranıyla yudumladığım kalbimi alıp Başkaldıran ruhumu Lenger’in dağlarından ötelere, ta Manastır’a… Ah benim çekik gözlü Yörüğüm Ah benim yüzü kırışık Kürdüm… Doğusundan Batısına haykırmışım: Ekmeği parçalamak Allah’ı parçalamaktır. Ali’yi parçalamaktır Bölmektir nazarı! İ’hi bu dağlar da kelleşmeye duruvarır ellelem! Etme’n, eyleme’n hoyn! Hayır! Hayır! ne siyaset ne propaganda Bir tahtacı köyünde yüzüme serptikleri “hu” dur bu! Döndüğünüz semah’ın aşkına Muhammed Ali aşkına Has bahçenin gülüdür bu! Sahi sizin de çocuklarınız yok mu? Sizin de dağlarınızda koşmuyor mu Ceylanlar? Ben bir Ceylan’ı gömdüm yanaklarıma Gelin gelin halalar emmiler bacılar Gelin beraber yıkayalım sularımızı… Sahi sular artık kan tadında… 8) İşte böyle Azize! Bir ucu köylerle yakılmış dudaklarımdan bildiğim bütün küfürler ve dualar… Küfür ve dua: Azize! Kin ve Lice… "Önce Vatan" yazmışlar Tapantepe’ye! Hayır Azize, önce can anlıyor musun? Önce Ceylan! Çocukların katledildiği bir dünyada yaşlanmak haramdır bize! KayıpKentli 04:30 Kıztaşı-İst... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ne Mutlu Ceylan'ım Diyene,Azize şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ne Mutlu Ceylan'ım Diyene,Azize şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
ramses
24 Şubat 2011 Perşembe 09:28:37
sevgili kayıpkentli yine içinle içtenliğinle dokunmuşsun şiirin damarına bir mahzen açmışsın konu derin anlam da öyle ve çeşitli çelişkiler çıkarmaya elverişli tabi ki lakin sen tüm içtenliğinle samimiyetinle yazmışsın bunu duymak güzeldi teşekkür ederim yüreğine sağlık:)
Cevap Yaz
Toros dağlarında kertenkele kovalayan çocuk, çocukluk... ellerimi kaldırıp baktım şu Mem u Zin'e.
"Tapantepe'nin önce vatanındaki öncelik kimin, vatanın mı sanırsın?" dedim, dedim ve saklandım!
Yüzün bombalanmış bir Dersim görüntüsü, aklında ulusal bağımsızlık!
Benim çocuklarımın önünde ise kendini asmış bir vahşet şomanisti!
("Hey çocuk! Sana İsa'nın şefkatinden bahsetsem dinler misin beni?")
Gözlerini kocaman açmış resmi, insanın içini dağlıyor.
Koca bir akıl hastanesinde yaşıyoruz Kayıpkentli !..
TAŞ atan istanbul gençlerinden çok korktular, Tıpkı taş atan Kürt çocuklarından koorktukları gibi...peki ama, taş atmayan kürt kızından ne istediler ?
oysa ceylan muhalif bile değildi… belli ki ondan hiç korkmadılar ve körpe bedenini paramparça ettiler!!! Fakat o sadece bir çocuktu. annesinin “kızımın parçalarını eteğimde taşıdım” diye; dayısının “ceylanem kezew” (ceylan’ım ciğerim) diye sevmelere doyamadıkları bir çocuk…
ceylan’a bile kıydılar, yetmedi !...Öldürdükten sonra ceylan’dan da, cesedinden de, toplumun infialinden de korktular.. Öyle ya Ne Mutlu Türk!! lerdi ... Yetmedi, Ceylanı da korkularına alet ettiler ...
Bu kez doğruları gizlemek için sustular, Paşası da, Başbakanı da !..
sonra...
Genelkurmay sözcüsü tuğgeneral konuşurken,
cinayeti konuşmamak için bin dereden su getirdi,
oysa ceylan tam da “asimetrik” şekilde katledilmişti.
konuşurken yalan söylediler, Milletin gözlerinin içine baka baka hemde !..
general rütbesi olmayan “sivil” recep tayyip erdoğan, daha önce israil’e “siz çocukları öldürmeyi iyi bilirsiniz” diye kostaklanan, konuşan-konuşkan başbakan; ceylan çocuk cinayetinde, doğruları söylememek için, o bile sustu !
öyle ya, ilkokul öğrencisi ceylan’a da her sabah yemin ettirilmişti, o da VARLIĞINI TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN! etmişti!!!
Ve..Ceylanımızın gözleri;
ceylaneme dileme perçe perçe !!! agıtlarıyla
Şiirler mezarlığına gömüldü...
Ve şimdi kaç kişi anmsıyordur olan bitenleri bilmiyorum !..
ben hatırlatayım istedim.
Sonra isterseniz hayatınıza kaldığınız yerden devam ediniz....
***
"Önce Vatan" yazmışlar Tapantepe’ye!
Hayır Azize, önce can anlıyor musun?
Önce Ceylan!
Çocukların katledildiği bir dünyada yaşlanmak haramdır bize!
Ve,
Ah Ah O tanrıları zalimlerin !...
***
Ceylan rüyamda, Ceylan saçlarımda, Ceylan Taş'larımda yaşıyor kayıpkentli !..
Acı'larına sağlık !...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Koca bir akıl hastanesinde yaşıyoruz Kayıpkentli !..
TAŞ atan istanbul gençlerinden çok korktular, Tıpkı taş atan Kürt çocuklarından koorktukları gibi...peki ama, taş atmayan kürt kızından ne istediler ?
oysa ceylan muhalif bile değildi… belli ki ondan hiç korkmadılar ve körpe bedenini paramparça ettiler!!! Fakat o sadece bir çocuktu. annesinin “kızımın parçalarını eteğimde taşıdım” diye; dayısının “ceylanem kezew” (ceylan’ım ciğerim) diye sevmelere doyamadıkları bir çocuk…
ceylan’a bile kıydılar, yetmedi !...Öldürdükten sonra ceylan’dan da, cesedinden de, toplumun infialinden de korktular.. Öyle ya Ne Mutlu Türk!! lerdi ... Yetmedi, Ceylanı da korkularına alet ettiler ...
Bu kez doğruları gizlemek için sustular, Paşası da, Başbakanı da !..
sonra...
Genelkurmay sözcüsü tuğgeneral konuşurken,
cinayeti konuşmamak için bin dereden su getirdi,
oysa ceylan tam da “asimetrik” şekilde katledilmişti.
konuşurken yalan söylediler, Milletin gözlerinin içine baka baka hemde !..
general rütbesi olmayan “sivil” recep tayyip erdoğan, daha önce israil’e “siz çocukları öldürmeyi iyi bilirsiniz” diye kostaklanan, konuşan-konuşkan başbakan; ceylan çocuk cinayetinde, doğruları söylememek için, o bile sustu !
öyle ya, ilkokul öğrencisi ceylan’a da her sabah yemin ettirilmişti, o da VARLIĞINI TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN! etmişti!!!
Ve..Ceylanımızın gözleri;
ceylaneme dileme perçe perçe !!! agıtlarıyla
Şiirler mezarlığına gömüldü...
Ve şimdi kaç kişi anmsıyordur olan bitenleri bilmiyorum !..
ben hatırlatayım istedim.
Sonra isterseniz hayatınıza kaldığınız yerden devam ediniz....
***
"Önce Vatan" yazmışlar Tapantepe’ye!
Hayır Azize, önce can anlıyor musun?
Önce Ceylan!
Çocukların katledildiği bir dünyada yaşlanmak haramdır bize!
Ve,
Ah Ah O tanrıları zalimlerin !...
***
Ceylan rüyamda, Ceylan saçlarımda, Ceylan Taş'larımda yaşıyor kayıpkentli !..
Acı'larına sağlık !...
Angie
24 Şubat 2011 Perşembe 00:00:22
Varlığını Türk Varlığına Armağan Edenlerin anısına...
Yedi Bölgede Yedi Gelincik
yaralanmış bir yarin yarım kalan sevda sözlerinde
bir annenin sızlayan gül memelerinde
bir millet uyanıyor bir şehidin kapanan gözlerinde
lanet okuyor şimdi bütün dudaklar
tek vücud tek hece
bir millet ki asla bölünmeyecek
ne düşünde ne gerçeğinde..
bu millet onurlu bir merhabayla uğurlarken evlatlarını toprağa
onursuzca başlarını kaldıracak yılanlar
o yılanlar ki
her daim korkuyla yaşamaya mahkumlar!
.
.
toprak gelincikler doğuracak
adı Harun
adı Onur
adı Kemal
her birini nazlı nazlı okşayacak rüzgâr
adı Ferit
adı Yakup
adı Cengiz
adı Fatih
yedi gelincik ülkemin yedi bölgesine
kokusunu salacak.
her şafak ufka bakarken
yeni evlatlar doğuracak bu millet
adı Barış
adı Umut..
bir millet ki
hiçbirini unutmayacak..
s.k.e
..........
Öfke tohumlarını serpen kavga biçer.
Evet ÖNCE VATAN.
Çünkü bu vatan hepimizin. Çünkü Lazı Kürdü Türkü Çerkezi vs tüm etnik gruplarıyla bu topraklar üzerinde tarih yazan hepimizin.
Evet ÖNCE VATAN.
Çünkü yuvası talan olan kuşlar şakımazlar bir daha neşeyle. Yuvasını dağıtmayacaksın bir kuşun bahar görmek istiyorsan çünkü. Bu vatan sizin bizim hepimizin.
Tanrıları zalimler her cephede çünkü. Ötede beride.
Kimseyi toptan zehirlememeli çünkü.
Umut okumak isterdim çünkü. Barış okumak isterdim. Kavgaya nihayet okumak isterdim çünkü. Yanlışlardan yanlış doğuyor sürekli çünkü.
Okudum da çok üzüldüm çoooooooooook. BU VATAN BİZİM!
Siz "biz" diyebiliyor musunuz? Şayet "hayır"sa çok yazık çünkü.
Devrani
23 Şubat 2011 Çarşamba 15:41:09
Sizi okumaya başalarken korkuyor insan.Nerede başlayıp nerede biteceği belli olmayan derin nehirler gibi.Bildiğim bütün doğruların içerisinde boğuluyor gibi oluyorum.Bir de kaygı.Bilmediğim bu yeni mecrada istikametin nereye gittiğini anlayamama ;düşüncenizi yakalayamama kaygısı.Neyse harikulade okunası bir şiirdi.Tebrik ediyorum.saygılarımla
Okurken tüylerim diken diken oldu... Bu kadar etkileyiciydi.
Bir şiirden çok bir halkın gerçek hikayesini okudum, sürüklendim, sürükleyici dizelerde, mısra mısra yol katettim bazen kayboldum bazen de kendimi buldum.
Toroslarda çöken akşam güneşin ardında yalnızlığı öğrenmiştim ve memleketimin yollarındaki sapaklarda bulunan kayaların heybetine tanık olmuştum ama böyle muhteşem şiirle yeni karşılaştım, ki şair dostumu tanırım. Realist ve benzersizdir.
Önce can olmalıyken "ÖNCE VATAN" belki hep önce vatan deyipte canlar umursanmaz kılındı oysa can olmayan bir vatan harap değil midir? insan ama vicdanlardan yoksun olmak çok zordur elbet. Ayaksız, kolsuz ve kesik yaşanabilir ama vicdanı kesik olarak yaşamak çok zordur.
Her zaman dediğim gibi insan eliyle yapılan her ölüm adil değildir. düşlerimiz de ve canlarımız da eceliyle ölmeli, doğa kanunlara uygun veya ilahi adalete uygun...
Artık yerleşik pusu ve kirli düeoları yıkmak gerek.
Güneş sıcaktır ama bir insanın verdiği gülümseme kadar değil
Çiçekler de güzeldir ama koparılmadan dalında daha güzeldir.
Yüreği alkışlıyor ve selamlıyorum
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Bir şiirden çok bir halkın gerçek hikayesini okudum, sürüklendim, sürükleyici dizelerde, mısra mısra yol katettim bazen kayboldum bazen de kendimi buldum.
Toroslarda çöken akşam güneşin ardında yalnızlığı öğrenmiştim ve memleketimin yollarındaki sapaklarda bulunan kayaların heybetine tanık olmuştum ama böyle muhteşem şiirle yeni karşılaştım, ki şair dostumu tanırım. Realist ve benzersizdir.
Önce can olmalıyken "ÖNCE VATAN" belki hep önce vatan deyipte canlar umursanmaz kılındı oysa can olmayan bir vatan harap değil midir? insan ama vicdanlardan yoksun olmak çok zordur elbet. Ayaksız, kolsuz ve kesik yaşanabilir ama vicdanı kesik olarak yaşamak çok zordur.
Her zaman dediğim gibi insan eliyle yapılan her ölüm adil değildir. düşlerimiz de ve canlarımız da eceliyle ölmeli, doğa kanunlara uygun veya ilahi adalete uygun...
Artık yerleşik pusu ve kirli düeoları yıkmak gerek.
Güneş sıcaktır ama bir insanın verdiği gülümseme kadar değil
Çiçekler de güzeldir ama koparılmadan dalında daha güzeldir.
Yüreği alkışlıyor ve selamlıyorum
DemAN
23 Şubat 2011 Çarşamba 14:53:16
Haklısınız efendim... Yaklaşımım biraz eksik olmuş; vatan; namuslu insanların üzerinde barındığı vatanın kutsallığını bilirim. Yorumum başka açıdan almıştım.
Açıklık getireyim, Vatan: Yurt. Eğer vatan üzerinde kültürlü, insancıl barışçıl insanlar olursa o yurt gelişir ve dünya standardına uygun hale gelir, insansız bir vatan düşünülemez. Acaba herkes vatandaş ola bilir mi? bu soru çok önemli. bana göre bir yurta yaşanan herkesin kardeş, çıkarsız ve özelikle toprak kardeşliği olan her vatandaşın her soruna duyaralı her güzel olaylara da sevinmeli.
Not: kesinlikle yorumumda siyasi bir taraf gözetmedim. Teşekkür ederim, bilgi alışverişi oldu. Sağolun efendim
Selam ve saygılarımı iletiyorum efendim
Açıklık getireyim, Vatan: Yurt. Eğer vatan üzerinde kültürlü, insancıl barışçıl insanlar olursa o yurt gelişir ve dünya standardına uygun hale gelir, insansız bir vatan düşünülemez. Acaba herkes vatandaş ola bilir mi? bu soru çok önemli. bana göre bir yurta yaşanan herkesin kardeş, çıkarsız ve özelikle toprak kardeşliği olan her vatandaşın her soruna duyaralı her güzel olaylara da sevinmeli.
Not: kesinlikle yorumumda siyasi bir taraf gözetmedim. Teşekkür ederim, bilgi alışverişi oldu. Sağolun efendim
Selam ve saygılarımı iletiyorum efendim
Angie
23 Şubat 2011 Çarşamba 14:33:08
Vatan namustur. Vatanını satan can kendi canını da pazara çıkarandır. Bu hangi millet olursa olsun böyle bilinmiş böyle değerlendirilmiştir.
Yaklaşımlarınız hoş fakat VATAN konusundaki sorunuza verdiğiniz cevap eksiktir. Bir başkasının vatanına kastedenle kendi vatanını satan arasında fark görmüyorum ben. Ben savaşlara çanak tutanları da bu anlamda farklı görmüyorum.
Saygılar.
Sedanur
23 Şubat 2011 Çarşamba 14:06:29
önce insan özümüzdeki bakirligi nefes aldırabilsek
sevmeyi kendini sevmekle başlayıp büyüyen okyanuslara dönüştürebilsek
korksak lakin
ziyan etmekten birinin yüregine çizik atmaktan korksak linç etmek degil
baktıgımızda kendimizi görebilsek karşı suretlerde
ne dagda ürkerdi ceylan ne ovada korku biçerdi
ne odalarda idam edilirdi karanlık düşüncelere açmamış fıdan
ölüm solumazdı ecel olmazdı insana insan
saygılarımla
Çok yazasım var bu şiir altına. Çok söyleyesim... Çok çok anlatasım var.
Dili, ırkı belki de dini başka başka çocuklarıyız aynı toprağın. Ve kin tohumlarını ekenlerin biçtiklerinden toprakta kalan mahsuller içinde yananlarız en çok belki de. Başka başka görünüp aynı acılar içinde kavrulanlarız. Aynı yanmışlık aynı bıkmışlık ve aynı bıçak kemiğe dayanmışlık bu acılardan dem vuran. Ondandır her mısrası okurken içimi kavuran. Bazen bize benzeyenler bizim gibi konuşmazlar ya da açmazlar bizim gibi ellerini semaya. Aynıdanlık aynı odla yanmaktan olmalı mutlaka.
Gidecek başka toprağımız yok. Ne mutlu bunu farkedebilene...
Angie
23 Şubat 2011 Çarşamba 13:57:13
Toprak geçmiştir, yaşanmışlık, sevdalıklar, aşklar, komşuluklar, alışkanlıklar, anılar... Toprak dündür.
Toprak en kalabalıklar içindeki tanıdık yüzdür.
Çok zaman semboldür.
Nereye gidersek gidelim bizimle gelir.
kayıpkentli
lacivertiğnedenlik
23 Şubat 2011 Çarşamba 13:39:21
bireyi kovdu içinden topladı doğrularını açıldı dağlara ceylan kokusuna
oldukça tartışılır bir konu statükoları kırma isteği ,özgür ceylanları vuruyorlar ama ,eski çağlardan beri gerek kiliselere gerekse radikal tutuculuğa savaş açmış insanların kellesini vurdu oralardan beslenenler,
saygımla
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
oldukça tartışılır bir konu statükoları kırma isteği ,özgür ceylanları vuruyorlar ama ,eski çağlardan beri gerek kiliselere gerekse radikal tutuculuğa savaş açmış insanların kellesini vurdu oralardan beslenenler,
saygımla
lacivertiğnedenlik
23 Şubat 2011 Çarşamba 13:56:15
boşuna çocukları yazmıyoruz ,biliyoruz ki her yerde bir zalimlik var ..
Mazlumları emen zalimler
zalimleri emen mazlumlar
zalim mazlumlar, mazlum zalimler
her iç içe girdi bu çağda. Kim mazlum Kim zalim. Hem mazlum Hem zalim gerçekte...
Köye çıktığımda zalimleri gördüm. Zalimler çok konuşanlardı. Ceylan'ın babası ise susuyor, anası içine gömülmüştü...
zalimleri emen mazlumlar
zalim mazlumlar, mazlum zalimler
her iç içe girdi bu çağda. Kim mazlum Kim zalim. Hem mazlum Hem zalim gerçekte...
Köye çıktığımda zalimleri gördüm. Zalimler çok konuşanlardı. Ceylan'ın babası ise susuyor, anası içine gömülmüştü...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.2.2011 13:32:23
Puan
: 50.0 / 10 kişi
Okunma Sayısı
: 6352
Yorum
: 9 yorum
Beğeni
: 9 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.