Kalem Aşkına
İzansız bir rüzgâra tutuklu
Kadransız saatimin pimini aradıkça Kül durdum Kalbe uyup… Genzimde ayaz sızısı Mecalsiz bir türkü duyularımda Kirli puslu bir duyguyla Acze doğrulmuş ellerimin niyazı… Çarşaflara doladım zehrimi Gurbet doludizgin ağlarken başucumda Düğümledi hıçkırığım Pür titrek Yutkunmadan… Ezberi bozdum Gülsuyuna yüz sürüp Allandı memleketim... Doğru bu ya Beton soğukluğunca sıcaklığı Hürriyetin... Sustukça Sürgünlüğüm sürmelendi Alnıma ... Öğrendim Şafağın tana gark oluşunu Baş yastığa düşmeden... Çapraz yollara birleşik kederlerimi Islatır dilim Kalem vuslata müptela dillenir Ah dokur nefes suskunluğumu ak kâğıda Esirgemez firari küfrü kalem aşkına... Anladım ki; siyah bir mürekkebin beyaz çırpınışıydı öykünmelerim Ve k/araladıkça mısra heceyi dudaklarımdan isyanla akıyordu mürekkep lekeleri… 09012009 |