26
Yorum
15
Beğeni
4,9
Puan
1966
Okunma


başımı bırakıp,ayaklarımı alıp gidesim var
dünya tımarhanesinden arkadaşım huniyle..
temsil oynuyor ruhum tavan arasında
zencefilli nevresimlere sarıyorum paslı hatıralarımı
kırmızı karınca kızılına boyuyorum saçlarımı
hızmayı kulağıma
halhalı boynuma
küpeyi parmaklarıma zorluyorum
mehtaplı gecelerden muhkem yaradaşlar doğuyor
ateşte yürüyen kar kristallerinin
ense köklerinden başlıyor hikâyeleri
acısını acıma katık edip
çürüğünü kendime saklıyorum
elma şekerinin
yaşlı bir teyyareye yüklüyorum umutları
ellerimi dürbün yapıyorum
bekliyorum gelmesini uzakların
görücüye çıkmak istemiyor kahkahalarım
ciğerlerimde nikotin prangası
feverânım dil damakta bir zikir
otuz dört boncuklu tesbihim
parmak uçlarım zemheri
süfli sofralarda incir çorbası içtim
soluk benizli ekmek kırıntılarım
göz kapaklarımla geceye nikâh düşermiş
namahrem şimdi uykularım...
Abre’me mendil uzatan seçki kuruluna ve yorumlayan okuyan tüm dostalara
tesekkürler,sevgi ve saygılar...
5.0
93% (28)
4.0
7% (2)