Tutku Makamında HüzünlerK/arlı bir gecenin soluğunda siyah bakan yaktılar bizi, söküldü her bir çivimiz yerinden ağrılıca tutku makamında hüzünler okuduk dalgaları kıyıya vuran deniz gibi yarımlarımıza yaralı yürek korosuyla kapattık göz perdelerimizi mutluluğa savurduk dilimizden ayrılıkları ustaca kıydık vuslata kaybolmuş bir geleceğin gözlerimize yansıyan deseniyle şekillenen yol çizerken bir adım öteye geçmişlerle melodisi anonim bestesi meçhul bir eserle ak sütten çıkma doğruluk abidelerinin beyhude gelgitlerinde figüran olduk miskince. zihinde sessizlik d/okundukça kör nota teline yağmurlar kor yağdı ayrılığın şevkinde cilveleşirken şimsekler ateşiyle inadına kar yağsın istedik kokusunda yüreğe kan sunan çiceklere sevmek kimi zaman yedi diyarın günahı demekse yaşamak meçhule tutsak yedi tepede ruhları çarmıha germekti yüzsüzce müreffeh arzularla süslenen mora boyanmış umut kırıkları öncü olurken bitmişliklere yıldırımlar düştü nar ağaçlarının gölgesinde çaresiz(lik)lere ömür belki bir masaldı ve okutuldu bizlere belki de masala gebe bir vesvese ile düştü benliklere etinden ayırdığımız tırnaklarımızı gözlerimizin takıldığı her anıya iliştirdik böylece teselli körükledik düşsüz gecelerimizde kan damladıkça elden ele dolanan çocukluktan kalma masum misketlerimizle umut diziyorduk boncuk boncuk kederlerimize değdikçe dudağımıza haylazlığın doyamadık tadına, çıktık doruğuna aymazlığın ağlamadık yitirdiklerimize arsızlığa gem vurup yanlışları düştük anlamsızların peşine nazire yaparcasına dilsiz ve günahsız sığırcık topluluğunun günah edebiyatı çoğunluğuna resitalini izliyoruz şimdi ve yaktığımız türkülerin dumanında savuruyor estikçe öfkesinde soğutuyoruz küllerimizi öfkesinden öksüz yunusların ... 14 şubat soğuğu* |
tebrik ederim cok güzel bir siir harika birde yorum
yüreginize saglik sevgilerimle.