ÂMÂ-DAÂşık olan hor bakmaz, Çiğlere de, hama da. Kusur bulup kulp takmaz, Eksiğe de, tama da. İçi dış, dışı içlik, Ona hırkadır hiçlik, Hem iğnedir, hem iplik, Yırtıklarda, yamada. Yoksul olsa dövünmez, Zengin olsa övünmez, Tasa sevinç görünmez, Eksilmeye, zam’a da. Aşktan gayriye toktur, Maşuka meyli çoktur, Dünyada gözü yoktur, Rütbe, nişan, nam’a da. Yaratana haceti, Yalnız onun aleti, Aynalık, saadeti, Sırrına da, cama da. Daim sevda çağında, Anka’dır Kaf dağında, Can dostunun bağında, Neşe olur gamada. Aşkla gelince hüner, Zorluk ateşi söner. Dikenler güle döner, Kılıçlar da, kama da. Beden yurdu mezarlık, Çekmez içinde darlık, Vermez kendine varlık, Her var, Hakka Ram’a-da. Gövdesiz gölge olmaz, Rol verilir, rol almaz, Rol biter, gölge kalmaz, Yaralı yok âmâda. 09.02.2011…Mustafa YARALI |