SABRIN SONU
Herkesin ortak fikri, sabrın sonu selâmet
Sabretmeyi bilenler, er/geç murâda ermiş. Her kim ki Hakk’a âşık, Cemal’in görmek için O; çile çeke/çeke, kullukla kendin yormuş. İtirâza gerek yok, ne cefâya, cezâya Onlar boyun eğerler, her tür belâ, kazâya Âşıklar ses çıkarmaz, dosttan gelen ezâya Kim ki “başüstüne” der, o yâr gerçekten yârmiş. İz’ân terâzisinde, ne tartarsan doğru tart “Hüsn-i zan”dan ayrılma, art niyetli olma art Âlim olmak istersen, heves, merak, ilgi şart Her kim ki sabrederse, ilmin güzelin örmüş. Kurallara uymayan, sonunda hava alır Hakk’la hem hâl olmayan, herhâlde yaya kalır Sabır acı olsa da, meyvesi tatlı olur Sabredenler sonunda, turnayı gözden vurmuş. Sözüne tam sadık ol, bilir misin amanı? Her şeylerden önde tut, koru güzel imanı Sen Rabbine söz verdin, kâl-û belâ zamanı Kim ki kulluk etmişse, o zat ahdinde durmuş… 13/02/’11 Hanifi KARA |
Her şeylerden önde tut, koru güzel imanı
Sen Rabbine söz verdin, kâl-û belâ zamanı
Kim ki kulluk etmişse, o zat ahdinde durmuş…
Seven yürekler birbirine katlanmalı bence de öyle hocam,tebrikler hocam anlamlı ve güzel bir yürek sesi şiir mesaj dolu anlam yüklü..Aklı olan her insanın olmalı bir inancı ,ot gibi yaşamanın yok bir faydası. Kim insan gibi yaşarsa eğer bence en budur alası...Şiirlerin daim olsun ütadım
Saygılarımla.