FARKI FARK ETMEK
Kâinâtı kaplamış, bir uçtan öbür uca
Doğru pabuç giymeden, yalan dünya dolaşır. Işık hızından hızlı, öyle yaygın, seri ki Doğru kapıdan baksa, yalan aya ulaşır. Yalancının dünyası, sanki bir kuyu dibi O net bir şey konuşmaz, her şey daraya tâbi Hemen sirâyet eder, salgın hastalık gibi Doğruluk yaya kalır, yalan birden bulaşır. Keçeyi atmış suya, ne nâmus var nede ar Yüzsüze mekân olmuş, kulüp, pavyon ve de bar Olaysız rahat etmez, mizâcında nizâ var Doğruluk ülfet ister, yalan her an dalaşır. Otokritik gerek, olur mu böyle tarîk? Hiçbir şeyden utanmaz, sanki yüzü bir çarık Güzel hasletten mahrum, şımarık mı şımarık? Doğru ciddiyet ister, yalan ise yılışır. Yalana endeksliyse, yıkılmalı her tabu Güneş yeniden doğsun, olmasın hiç gurûbu Biri zor, biri kolay, ikisinin farkı bu Doğruluk emek ister, yalan birden oluşur… 11/02/’11 Hanifi KARA |