KORKUYORUM
Korkuyorum geceden
Peşin sıra geleceklerden korkuyorum Hani? Hani yok ki gözlerin… Gözlerin ki bir sandık olsun, Saklanayım içinde. Bakışlarını bakışlarıma katayım Hiçbir kâfir boynumu bükemesin hiddetiyle. Ama hani yok ki gözlerin, başka gözlerde. Fark edilmesin bakışlarımı kaçırdığım Artık içinde sen yoksun diye. En çok da sen fark etme Bir şey sakladığımı yeni günden Korkuyorum gündüzlerden. Karanlıkta sakladığım aydınlanır diye korkularım Göreceklerini kaçırıyorum ardım sıra senden. Sen dâhil bilmeyecek kimseler Çünkü bilirlerse ne olacak hiç sormadığın gururum? Bilirsen, yine fısıldarlarsa kulaktan kulağa seni Nice olacak benim halim? Ellerin hani? Yok ki ellerin ellerimde şimdi Düştüğümde tutup kaldırsın beni. Bakıp da hem gülüp hem ağlamamak için Özlememek için yaktım yıktım vaktimizi Okuyup da ağlamamak için yırttım, Sildim kelimelerimizi. Zaten hem sen hem ben Bambaşka sevemedik bizi Ki başka kollarda huzurluyuz şimdi. Yine de aylar sonra bulduğum bir şey mahvetti beni Yine de korkuyorum hala bedeninle çarpışmaktan Hissedileceklerden korkuyorum. Ama yok, söz sana en değerli hatıramızdan Bilmeyecek kimseler Neyi deme diye sadece sana fısıldıyorum şimdi: Hani Bir kefenim var hep yanımda taşıdığım Hah işte gülen, güldüren yüzüm onun içinde; İçinde saklıdır fotoğrafın. BAŞAK KURU |