0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1345
Okunma
Boşver dedi umarsızca
’’Boş ver...’’
Uykunun gelişi gibi
Ağlarken gülüyormuşsun gibi
Sarhoş gibi
Ellerin soğuk olduğu halde üşümüyormuşsun gibi
’’Boşver’’ dedi
Adım neydi unut,
Bilme gözlerimin rengini,
Anımsama saçlarımın nasıl koktuğunu
Küçük, inci dişlerimi unut! dedi.
’’ Yahu kadın hatırlama ellerimi
Sanane el çizgilerimden
Ellerimin yorgunluğundan sanane boş ver!’’ dedi
Oysa ben hiç boş veremedim.
Ellerim hep dolu gittim
Boş elleri tuttu dolu ellerim
Avuçlarımdakini paylaşıverdim.
Ben hiç boş ver diyemedim
Boşluk aldım, boşluk tuttum
Öyle anlar oldu ki boşluğa tutundum
Ben hiç boş veremedim,yoktu mecalim
Ben hiç boşver diyemedim. Sonra;
Adam devam etti
Boşver dedi
Yapamıyorum dedim
Tekrar etti,
Anladım,
Adam: Öl... dedi.
BAŞAK KURU