BOŞVER
Boşver dedi umarsızca
’’Boş ver...’’ Uykunun gelişi gibi Ağlarken gülüyormuşsun gibi Sarhoş gibi Ellerin soğuk olduğu halde üşümüyormuşsun gibi ’’Boşver’’ dedi Adım neydi unut, Bilme gözlerimin rengini, Anımsama saçlarımın nasıl koktuğunu Küçük, inci dişlerimi unut! dedi. ’’ Yahu kadın hatırlama ellerimi Sanane el çizgilerimden Ellerimin yorgunluğundan sanane boş ver!’’ dedi Oysa ben hiç boş veremedim. Ellerim hep dolu gittim Boş elleri tuttu dolu ellerim Avuçlarımdakini paylaşıverdim. Ben hiç boş ver diyemedim Boşluk aldım, boşluk tuttum Öyle anlar oldu ki boşluğa tutundum Ben hiç boş veremedim,yoktu mecalim Ben hiç boşver diyemedim. Sonra; Adam devam etti Boşver dedi Yapamıyorum dedim Tekrar etti, Anladım, Adam: Öl... dedi. BAŞAK KURU |