insâfve gün sererek saçlarını sîneme öptü kuşları birer birer son susuzluğunuz olsun bu dedi çekip giderken dağlar ardına ne çok severdim deniz kuşlarını suya batıp çıkan sûretlerini de ölüp dirildiğim onca seneyi saymazsak bir onlar kaldı bir de ben geride kaç mezar kazmıştım gözlerinize. kaç ölüyü gömdümdü, hatırlasanıza. bir gülü defnedecekken ağıtlarla, yapışmıştı ya elleriniz yakama. ahh, ne gam! ölmem bir daha. vursanız da bağrımın kin tutmaz şimâlini, savursanız da rüzgârınızı ağzıma. sönmem bir daha. kınında dek durmuyor kılıç. yalım sözlerden geçiyor. bileyliyor zamanını. alacakken başınızı yalın savruluşlarda, sustum. istedim ki; anlayın. anlayın canımın binbir dertten devâ hallerini. ve gidin. gitmediniz. bu savaşı ben başlatmadım amma bitirecek olan benim bilesiniz. son uğultusu bu dağların koyaklarında ağlaşan yavruların akar çığıl çığıl ırmakların bir daha durmam sılanızda ağıp giderim bulutların koynuna insâf eylemesin size cümle dağı taşı yaradan. ben gibi kulu nâz ile avutan. yağmurumun adını da aşk ile koyan, yüce Mevlâ’ya niyâzımdır. |
Yüreğine sağlık
Tebrikler
Dilerim yaşadığın doğduğun şehir ve adım atığın heryer neşe ve huzur dolar
Selam saygı ve dua ile
A.E.O