BİR ÇİZGİDİR ÖLÜM!
En mutlu günlerde,
Konuşur ölüm Arzular tırmanırken zirveye Susar hayat! Bilinmeyen, Bir samyelidir ölüm, Kıştan sonraki Hayatın baharında Gençliğin sözlüğünde Yoktur ölüm; İhtiyarların alnındaki Çizgilarden kaçar hayat, Yağmur damlacıklarına Suskun bakışlar, Rüzgarın esintisindeki Ölüme hasret... Bulutların üzerinde Uçuşan hayaller, Güneşin doğumuna Ayarlanmış mevsimler, Bir annenin Karnında taşıdığı Tomurcuklar, Akan sularda Yürüyen düşler Kucağında büyür, Umudun, Ölüm!.... yıl:25.12.1999 saat:21.30-21.45 yer:Elazığ EROL KEKEÇ |