KIRLARDA SENİNLEGüneş doğmadan Uyanırsak, Bil ki o gün Mutluluğumuzun Sonu olmayacak; Gün doğumunda Tutunduk el ele, Koşar adımlarla Koyulduk kırlara Hasreti verdik yele Güneşle başladık Güne... Bir kelebek kondu Tam göğsüne, Sen bana Ne anlaşılır Bundan dediğinde, Uzaklaştım bir anda Kırlarda seninle Söyleyecek daha çok, Şarkımız var diye! Boynu bükük gelincik Bir türlü çıkamıyordu, Tırtılın kurduğu ağdan! Ezmemek için Dakikada bir sıçrıyordun, Her dokunuşta Bende uçuyordum, Islak çimenlerde Kösele ayakkabımla, Yürümekte zorlanıyordum Yeniden verdik el ele Bakıştık göz göze Lastik gibi çektik Birbirimizi, Ters istikamete Kaydı ayaklarım Düştüğümde yere, Bayıldım bakışlarından, Hatırladın mı? Senin bir öpüşünle Yeniden ayıldığımı!... Yıl:08.01.2004 Saat:10.35-10.45 Kadıköy/İst. EROL KEKEÇ |