Şairler tanırım;
Mısraları gece rüyalarıma girer
İmgelerinde hayat bulan hayallerim
Ağlayan-gülen yanım
Sevincim tasam- can simidim
Şairler tanrım;
Dizeleri yüreğimin bozkırına düşer
Öyle güzel resmederler ki beni
Ruhumun içinde binlerce şair koşuşur
Söyleşirler harf,harf
İmge,imge devleşirler içimde
Ben bir şairin şiirinde binlerce kere ölürüm…


Şairler tanırım;
Benim için ölürler –öldürürler
Benim için geceyi ipe çekerler
Şiirleri vukuat
Söylemleri suç
Kalemleri idamlıktır
Şairler tanırım;
Yarı aç, yarı tok
Güzel yarınlar, mutlu dünyalar kurarlar
Okuyucusuna
Düşüncelerim kadar gizli deli
Spartaküs kadar asi
Hepsi yenilmiş hepsi ezilmiş biraz
Ve
Hiç değişmemiş
Çarmıha gererken insanı düşünceleri
Ben bir şairin yüreğinde binlerce ölürüm…


Şairler tanırım,
Gökyüzünde ki yıldızlar kadar çok
Onlar bana beni anlatır ben kimseye derdimi anlatamam
Hala tutsak vicdanım
Hala özgür bırakamadım sözcüklerini şiirin
Şairler tanırım;
Yazdıkları yazmak istediğim
Söyledikleri ruhumun istedikleridir
Ben yazamadıklarımı onların dizelerinde bulurum
Suskularımı
Yenilgilerimi yaşarım şiirlerinde
Ben onların dizelerinde can bulur ölürüm


Şairler tanrım;
Beni anlatır,sizden bahsederler
Ben sizleri onların dizelerinden tanırım
Beni kimseler tanımaz
Kimseler bilmez varlığımı yokluğumu
Bu soyunduğum niyetim
Üstlendiğim misyonum ne kadar aciz
Ben binlerce şairin dizelerinde ölürüm
Kimseler bilmez dizelerimi
Arın
Akıllan ey gönül !
Doğru oku doğru yaz şiirlerini
Şairler tanırım;
Ölüye can verirler mısralarında
Onlar ruhlarımızın savaşçıları
İçimizin çığlıklarının gür sesleridir



Benim öyle bir kaygım yok ki
Ben zaten şair değilim