KARANLIK BULUT VE DENİZGökten alır rengini deniz ; Sabahın sisi Akşamın pusu Gri düşer sulara gün,deniz küsmüş dersiniz . Bölük porçük bulutlar Girer şekilden şekile kıyıda kum ağlar Çakıl mateme durur rüzgar ıslık çalar Göklerde festival başlar Mavi tuval olur Siz göklere resim çizer şiir yazarsınız Gecede ışık düşer sulara yıldız Ay yoksa Karanlıkta yoktur deniz Hüznün göbek adı Tunça benzeyen sulardır Deniz kızı küsmüş, dümeni kırmıştır dalga Rüzgar karanlığa ağlamaktadır Yalnızlık ne ağıtlar yakar bilseniz... Ne zaman denize baksanız aldanırsınız Yoktur rengi gariptir benden öte Ne varsa gökte O yansır, o düşer sulara ,bilemezsiniz Mavi emanettir ,rüzgara minnet,güneşe mecbur İnce bir çizgi ufuk Ve güvenli değildir hiç bir liman Ah deniz Hiç bir şeyin senin değil Rengin sahte ruhun yok kumun arsız Bir kıyıda ölmüş dalgada köpük Kumda kimsesizligin ayak izleri Bütün gün rüzgar beklersiniz ... Hiç bir şey senin değil Gök gülerse gülersin ,öyle mavisin Rengin tunç Kara kapkara yoklar ülkesi Dikkatli bakın Ölmüş bu deniz ağlayanı yok dersiniz... toynak |