ŞÖLENŞÖLEN Köprü kabul etmez şimdi uçurum Şu yollar her zaman kendince gider Bir çetin haldir bu, çok vahim durum Bir iniş bir çıkış hep eğri gider Sesimi satarken kayalar geri Uzaktan gizemle bağıran kimdir? Bilirim seslenmez: ne cin ne peri Ya beni derinden çağıran kimdir? Yol biter umulmaz vakit ansızın Bir çığlık sonrası alışır herkes Kalmaz o zaman ağrı ve sızın Her şey bir boşlukta: durunca nefes Sonrası bilinmez nereye gider Yollar yazgımızın meçhul adresi Yok artık karanlık; Yollar da biter Bir şölene çağırırlar herkesi… toynak |