Yol
Bir gecenin yarısı, doğruldum yatağımdan,
Sanki görünmez bir el çekiyor ayağımdan. Rüya içinde rüya, ay ışığı geceler Dökülür dudağımdan dua dua heceler. Bu yol gizemli bir yol, benzemiyor dünyaya. Benim bitmez vesvesem, sır katıyor rüyaya. Gidiyorum sırata, geçer miyim bilmem ki? O iksirli şerbeti, içer miyim bilmem ki? Cehennemin ateşi, sanki yakın bir yerde, Yalamakta yüzümü, sıcaklık var seherde. Günahkarların sesi duyuluyor uzaktan, Allah’ım koru beni, kurtulayım tuzaktan. Ölüm belki böyledir, yaşıyorum o anı, Terk eyledim belki de dünya denen bu hanı. Hayaliyle gerçeğin ilgisi yok öğrendim, Boş geçen hayatımdan işte şimdi iğrendim. Pişmanlıklar faydasız, ölüm gelse yanına, Aklımıza gelmez hiç, "çıkar mıyız yarına?" Uyandım yine bugün, rüya imiş gördüğüm. İnsanoğlu çaresiz, düşünceler kördüğüm. 01/2011/Konya |
Bir ebedi uyanışa vesile olsun dostum. Harıl harıl uykudan ölünce mi uyanılır.
Eyvah çok geç!