İllet
ben de senin büyük günahlarındanım
bu yüzden sıktığın yumruğunun içinde nefessizim.. ne mümkün toplamak kendimi yıkıntılarımdan tenine çöktüğüm enkazda can çekişiyorum halâ kus beni artık yüeğinden çıkar at rengimi içinden.. ikimiz de kurtulsak diyorum bu illetten.. ne geçmişi sorgulamak ne geleceğe söz sürmeden anonim bir türküyle yıkayalım hayatı ne sana aksın aklım ne de senin bana bir katren tertemiz ve saflığıyla kalsın herşey.. güneşi yine senin gözlerine takarak sadakatimi kadınlığına iz bırakıyorum.. beni olduğum gibi bırak başımı göğsünde unutmadan hiç duyulmamış bir masal içinde uyuyorum bana bıraktığın tek hatıranda ki kızgın korları soğutmadan senden gidiyorum.. Faruk Civelek |