Adı Konulmamış Yalnızlıklar
Gülleri sarkık cumba gibidir yüzün, İçinde bir çift kumru saklı.
Beyhude bir hüzündür teninde gölgelenen erguvan. Pembe sokaklar boyunca Seyirten kücük kız, Hatıraları eteğine dolduran. Sığmıyor kucağına yalnızlığımız. Nasıl da bir yaz yağmuruyla apayrı iklimlere aktı sevdamız. Ayrı kıtalara iki deniz, Karşı kıyılarda kaybolan anılarımız. Unuttum ben senin sesinin rengini, Islığımla ıslattığım resimlerini! Yine sırtımda ağrılar, Yine yuvarlanır gözümde karanlıklar, Ölümüne sancılı gecelerin sonunda Adı konmamış yalnızlıklar... Her nasip vaktine esirmiş, Geçti bizim vuslatımız. Tükettik ihtimalleri artık, İyileşmedi, İyileşmeyecek yaramız... |
Emeğine yüreğine sağlık
______________________________________Selamlar