Sürgün ( 6 )
Yorgun şafaklarımın çiğdem yüzlü güzeli
Söylenmemiş sözlerin satır arasındayım Mütebbessim halinle bırak dinsin gazeli Yokluğunda zamanın kahır yarasındayım Yalnız sana kurulu bu sevdanın ezeli Yorgun şafaklarımın çiğdem yüzlü güzeli Öyle bensin ki bende lebâleb doldu sinem Hasretini su gibi yollarda içiyorum Bütün isimler sensin Leyla-Şirin ve Senem Yol vermeyen dağları ortadan biçiyorum Gevher-i yekpâremsin en güzide hazinem Öyle bensin ki bende lebâleb doldu sinem Yokluğun katlim demek gün be gün eriyorum Sen şimdi uzaklarda hür düşünce esiri Başımı öne eğmiş biçare yürüyorum Yalnız sana adadım şiirler ve nesir’i Zamanı sona doğru ümitle sürüyorum Yokluğun katlim demek gün be gün eriyorum Tek derman gözlerinin içindeki kelepçe Fecir vakti sesini uzatmalı karayel Feleğin isyanını dökmeli kepçe kepçe Ya bir gece ansızın ya da gün doğarken gel Hasret omuzlarımı sermeden en son göçe Tek derman gözlerinin içindeki kelepçe Bütün yollarım sensin dönüşüm yine sana Sımsıkı sarmalısın bir sabah gördüğünde Adını yazmalıyım yan yana âsûmâna Vuslat ışk’ı gölgemi gölgene serdiğinde İşte o gün sürgünüm erişecektir sona Bütün yollarım sensin dönüşüm yine sana Bize bizden yadigâr en safi can sırrımız Her sabah kalpten kalbe gülümsemeli yüze Asra ferman vermeli sinemizde hârımız Belki bir gün gelecek bahar dolacak güze Ve asla olmamalı bu sevdadan âr’ımız Bize bizden yadigâr en safi can sırrımız Ümidi kesti gerçek kezzaptan daha keskin Oluk oluk akıyor çilelerim saçımdan Yıllar yılı dolaşsam yorgun virân ve miskin Duman bile kalmasa öksüz feryat suçumdan Vuslatsız sabahlarım kalbi eder mi teskin Ümidi kesti gerçek kezzaptan daha keskin Meğer koca yalanmış değişmez denen dâvâ Buz üstüne yazılmış mazi denen berceste Akıl gurbete gitti delilikse bedava Son rüya açılırken Ummanlara aheste Mendirekte ağlıyor vefaya kalkan livâ Meğer koca yalanmış değişmez denen dâvâ Bendeki sen yaralı mahdûmu şimdi yetim Unut; kefenim diye seni kabre seçişi Melek sâfiyyetine miras can emanetim Belki hicrân yazacak hâlden hâle geçişi Artık sona yaklaştı belki de esaretim Bendeki sen yaralı mahdûmu şimdi yetim Ne çıkar deli dese bana bakıp ahali Ayakta selamlardı görseydi bizi bahir Makberî’ye çok ağır hasretinin vebali Ukba’ya sözlenmişiz ezelimsin ve ahir Son bir defa görseydim bari o gül cemali Ne çıkar deli dese bana bakıp ahali Makberî – Ahmet Akkoyun…….08/09/2010…….13:50……..İst |
Yeni yılda da başarınız daim gönlünüz mutmain olsun,
Selam ve saygılarımla..
Güne yakışan şiir ve şair,,,,,,,,,,,,,,