sen kimdin sevgili
gün saçlarında ağardı
muhtaçtım kokuna nan gibi her gece sabaha uyanırdı gönlüm sen vardın sonunda ömrün sen kimdin sevgili bir borandın bir tipi yakıyordun soğukluğunla aşkı garip bakışımda gizli çocukça atılan gülüşlerin olgunluğuma takılırdı zamansız ve sen belirirdin gözyaşımda ansız sen kimdin sevgili yabancı iklimlerde seyahat eden bir gezgin yalnızlığında kalemim avuçlarımdan saygısızca akan hayat kırıyordun beni sen eden zincirleri sen kimdin sevgili kaç asır geçti bu aşk belası durmadan büyüdü büyüne kapıldım hülyam öldü umut tüketirim geçmişteki anlardan sen saçlarında ağarttın beni düşlerim anmaz anlamaz seni sahi sen kimdin sevgili.... |