Harama götüren her şey haramdır,
Muhakkak sonunda çıkar acısı.
Her kimin meyil’i kem işe ramdır,
Gün gelir göğsünü sıkar acısı.

Haksız kazançlarla temel atılsa,
Terle harç olmadan çatı çatılsa,
Haramın üstüne bina yapılsa,
Dünyayı başına yıkar acısı,

Arsızlar hırsızlar bilmez helali,
Nevri dönmüş bir kez, görmez helali,
Hangi vicdan taşır? ağır vebali,
Harami gözünü tıkar acısı.

Kirli işler asla gelmez imdada,
Hayır’a yorulmaz görsek rüyada,
Öteye kalmadan belki dünyada,
Narı cehennemde yakar acısı.

Mağfiret musluğu bir kez kapansa,
Tövbe sularıyla bin kez yıkansa,
Hele de müfteri, çamur atansa,
Boynuna bukağı takar acısı.

Bitince saltanat, sefahat çağı,
Zalimin çözülür dizinin bağı,
Mazlumun feryadı eritir dağı,
İçine lav olur akar acısı.

İkazlar zil çalar, yanıp sönerde,
Şaki ısrar eder kirli hünerde,
Gerçi böyle gitmez devran dönerde,
Kalbine mızraklar çakar acısı.

Gaflet uykusuna dalan uyanmaz,
Haksızlık edenler Hakka boyanmaz,
Zaten yaralıyım yürek dayanmaz,
Bana acı acı bakar acısı.

09.12.2010…Mustafa YARALI