Şehr-i Yâr...
Şehr-i Yâr…
Vuslatına meftundur yanarken tende yürek, Ayrılık fermanını yazmış yine şehriyar, Zindanlardan ziyade bana bir sehpa gerek. Ağacı yâr, urganı yâr ve hatta celladı yâr… Bilmem ki sükûtumla kuşları mı incittim. Neden gözleri nemli ağlamaklı bu diyar, Güzide bir baharı yalnızlığa terk ettim. Çiçeği yâr, gülü yâr ve hatta baharı yâr… İntizar süzülüyor yüreğimden bu gece. Yine düştü aşkıma ayrılığın şerhi yâr… Gönlümün defterinde ismin var iki hece. Yeter! kırsın kalemi bekletmesin şehriyar… İncitmeden toprağı sessizce gitmeliyim. Unutmalı yüreğim bu hüzünlü şehri, yâr. Seni unutmak için yeminler etmeliyim. Kurutmalı yüreğim ömür denen nehri, yâr… Yusuf MESCİOĞLU 18.08.2010 |