Bir Kardelen Rüyası...
Bir kardelen rüyası…
Bir kardelen misali her kışı bahar bilip, Gözlerine son defa baktı ve gitti ölüm. Yüreğimin şehrinde yokluğunu ar bilip, Umudu yakasına taktı ve gitti ölüm. Ayrılma otağından bir ömür burada kal Diyerek, yollarımı yaktı ve gitti ölüm. Soluksuz bekledim de kirpiğinde pür melâl, Sessizce yanağından aktı ve gitti ölüm… Şu derbeder gönlümün tahtına kurulmuşken, Gözlerini görünce kalktı ve gitti ölüm. Yüreğim gözlerinle kırk yerden vurulmuşken, Yetmedi, çakmağını çaktı ve gitti ölüm… Gönlüne râm olunca tutuştu gökte mehtap, Aşkın son kalesini yıktı ve gitti ölüm. Tükenirken sayfalar mühürlendi son kitap, Kapıdan iki büklüm çıktı ve gitti ölüm… YusuF Mescioğlu… Yirmimayısikibinonüç. Şiirimi güne gelmeye layık gören değerli seçki kuruluna... Okuyan, yorum yazan, puan veren, şöyle bir göz gezdiren tüm edebiyatdefteri dostlarıma teşekkür ederim... Dua ve Selam ile... |
Gönlüne râm olunca tutuştu gökte mehtap,
Aşkın son kalesini yıktı ve gitti ölüm.
Hüzün veren gerçeğin taa! kendisi duygulu güzel dizeler tebrik ediyorum kaleminiz kavi başarılarınız daim olsun selam dua ile.