YORULURSUN...Yarım kalmış zamanlarından Can kesitleri ıslatır yumruklarını İzansız rüzgârlarında mevsimin Gün yüzüne hasret Dile gelmemiş ve hiç yaşanmamış Bir mavi solgunlaşır. Sen, Çekip hüznünü pencerene Bakarsın gecenin kenarından hayata. Bilirsin ki hayat, Seyirciler ister kendine Ve alkışlanmak daima Olanca gururuyla. An gelir; Serbest bırakırsın cümlelerini Büyük oyunun üzerine Bin ağır küfre bölünüp, Yağar, savrulursun, Bir tek sevdan kalır yine geriye Yorulursun… 23.11.2010 m.abdırgan |
Çekip hüznümü pencereme
Bakarım gecenin kenarından hayata...
Ama tebessümle...
Olmaz mı şair...
Şu iki satır benim olamaz mı?
>Tebrikler...