kaybettiğini düşün bir an...kaybettiğini düşün bir an... tutulmuş köşebaşları tütsülenmiş acılarla. herkes yüreğinden düşürmüş kavgasını ekmek arası birkaç mısra dizilmiş kursağıma ve aklıma düşmeseydi gölgesi elbet ısınırdı bedenim bir evin bacasında. kangren dudakların soluksuz nefeslerin arasında ölümü giydirir bana dinlediğim tüm şarkılar... tuttuğum matemin ahengini gece bekçisinin düdüğü bozar. keşke çıkıp gelseydi annem!.. önce, gülüşlerimi kondururdu şefkatli elleriyle yüzüme sırtımı sıvazlardı sonrasında arkanda ben varım dercesine çünkü bilirdim ki; annem arkamdayken kimseler yıkamazdı beni. sensizlik delilik... |
saygılarımla